سفر به دنیای عکاسی با «ماشاءا... میانجی»

به گزارش روابط عمومی حوزه هنری خراسان شمالی، وقتی برای امرار معاش قدم به دنیای عکاسی گذاشت، نمی‌دانست چنان شیفته و مغلوب عکاسی و دنیای پر رمز و راز آن می‌شود که از پایه‌گذاران و ارکان اصلی شکل‌گیری پاتوق عکس در خراسان شمالی می‌شود و با راه‌اندازی آتلیه «آبرنگ» قابی از خاطرات را از دریچه دوربین ثبت و به یادگار  می‌گذارد.

« ماشاء ا... میانجی» از عکاسان  بنام بجنوردی است که اگر چه برای گذران زندگی مجبور به فعالیت در آتلیه عکاسی یکی از پیشکسوتان عکس این شهر«فیروز میانجی» شد، اما همین اتفاق میان او و دنیای عکاسی پیوندی ناگسستنی و عمیق برقرار کرد.حالا او سال‌هاست که به صورت حرفه‌ای در این وادی به ثبت لحظه‌های ناب می‌پردازد و در گپ و گفتی صمیمانه با ما از رویاهایش برای ایجاد تاریکخانه و ظهور عکس‌های آنالوگ می‌گوید و به علاقه‌مندان به دنیای عکاسی توصیه می‌کند تا با آموزش دریچه‌ای تازه به روی خود، در عکاسی بگشایند.

این هنرمند و پیشکسوت عکاسی برایمان از روزهایی می‌گوید که 8 سال بیشتر نداشت که با عمویش «فیروز میانجی» همراه شد و با فعالیت در آتلیه عکس، از این طریق به امرار معاش پرداخت تا این که کم‌کم به صورت حرفه‌ای فعالیتش را در این عرصه  دنبال کرد و حاصلش شد؛ آتلیه «آبرنگ».

او که حالا خود یکی از پیشکسوتان عکاسی در این شهر است، به تفاوت‌های شرایط عکاسی در آن سال‌ها با امروز اشاره می‌کند و از این که عکاسی در آن روزها حس و حال شادتری داشت سخن می‌گوید و می افزاید: همین امر سبب شد تا با وجود آن که عکاسی را برای گذران زندگی انتخاب کرده بودم، علاقه بیشتری به آن پیدا و گونه‌های مختلف عکاسی را تجربه کنم.

از نگاه «میانجی» میان حرفه و هنر عکاسی تفاوت وجود دارد و به طور قطع آتلیه یک حرفه است، اما فعالیت او در ژانرهای مستند اجتماعی، تئاتر، ورزشی و... عکاسی سبب شد تا علاقه‌اش به این گونه عکاسی بیشتر شود.

 او از وقتی عکاسی را به شکل حرفه‌ای شروع کرد در بخش اجرایی جشنواره‌های مختلف شرکت داشت و حضور او در نخستین دوره‌ای که خراسان شمالی میزبان جشنواره تئاتر رضوی بود به عنوان مسئول بخش عکس جشنواره سبب شد تا بیشتر به سمت آموزش عکاسی برود و اردوهای عکاسی برگزار کند، اما این همه ماجرا نبود و «میانجی»  از ارکان اصلی برگزاری پاتوق عکس در حوزه  هنری خراسان شمالی در سال 89 شد.

«میانجی» با اشاره به تفاوت عکاسی در20 سال گذشته با امروز بر این باور است، اگر به 20 سال پیش برگردیم دیگر عکاسی نخواهیم داشت زیرا عکاسی آن دوران با عکاسی در شرایط فعلی کاملا متفاوت بود و فکر نمی‌کنم امروزه عکاسان دوربین 20 سال پیش را به دست بگیرند و عکاسی کنند.

او از شور و شوق ظهور عکس‌های نگاتیوی وتلاش عکاسان برای رساندن تعداد عکس‌های یک حلقه فیلم 24 تایی به 26 قطعه عکس می‌گوید و اظهار می دارد: با این که امروزه، تعداد عکس‌ها بیشتر است، اما همین امکانات سبب شده تا رغبت کم‌تری به عکاسی نشان دهیم و مثل گذشته عکاسی نکنیم.

«میانجی» که الگویش در آتلیه را «فیروز میانجی»؛ استاد عکس پرتره می‌داند و از آرزوهایش هم برایمان می‌گوید و می‌افزاید: آرزو دارم می‌توانستم تاریکخانه‌ای برای خودم درست کنم و به سراغ عکاسی آنالوگ بروم زیرا حس و حال عجیبی دارد و لذتی که در عکاسی آنالوگ هست، در عکاسی دیجیتال نیست.

او که سال‌ها تجربیاتش را با راه‌اندازی آموزشگاه عکاسی در سال 90 با هنرجویان علاقه‌مند در این عرصه به اشتراک گذاشت، اظهار می‌دارد: متاسفانه آنگونه که باید به خاطر مشغله کاری فعالیتم در آموزشگاه تداوم نیافت و امیدوارم بتوانم مجدد در این زمینه فعالیت کنم.

«میانجی» ادامه می‌دهد: در این مدت کوتاه 60 تا 70 هنرجو آموزش دادم اما در مقوله آموزش عکاسی فکر نمی‌کنم عکاسی در این شهر باشد که عکاسی را با من تجربه نکرده باشد.

این پیشکسوت عکاسی، پیشنهادی هم برای علاقه‌مندان به عکاسی دارد و می‌گوید: علاقه مندان باید برای فعالیت در این زمینه آموزش ببیند، زیرا فعالیت در این زمینه بدون آموزش سخت است.