کاریکاتوریست برجسته کشور با تأکید بر اینکه باید برای بخش نشر و توزیع آثار کاریکاتور نقشه جدی و اساسی داشت، گفت: نشر و توزیع آثار باید یکی از دغدغههای اصلی بانیان و مجریان جشنواره سراسری کاریکاتور خراسان شمالی باشد.
به گزارش روابط عمومی حوزه هنری خراسان شمالی، محمدرضا دوست محمدی، تصویرساز و کاریکاتوریست برجسته کشور، با اشاره به برگزاری نهمین جشنواره سراسری کاریکاتور خراسان شمالی، اظهار داشت: اگر قبلاً جشنوارهها با گالری پایان مییافتند الآن دیگر نباید این اتفاق بیفتد؛ بلکه ضروری است بخش نشر و توزیع آثار موردتوجه قرار گیرد.
وی افزود: الآن به مدد فضای مجازی، گوشیهای موبایل و تبلتهایی که در دسترس مردم است باید یکی از بخشهای اصلی جشنواره این باشد که چگونه این آثار را به چشم و دیدار مخاطبان بیشتری برسانیم.
دوست محمدی اضافه کرد: امیدوارم بهجایی برسیم که وقتی جشنوارهای در گالری برگزار میشود همزمان میلیونها نفر این آثار را از طریق گوشیهای موبایل خود ببینند.
وی ادامه داد: جایگاه اصلی کاریکاتور مطبوعات، مجلات، روزنامهها، سایتهای خبری و شبکههای مجازی است اما وقتی در ایران کاریکاتور در جایگاه اصلی خود نیست برگزاری جشنوارهها بهعنوان عامل انگیزشی به هنرمندان انرژی داده و سبب ارتقای وضعیت کیفی کاریکاتور میشوند.
دوست محمدی تصریح کرد: در جشنوارهها موقعیتی فراهم میشود که بهتر است این موقعیت را مغتنم بشماریم؛ چراکه افزون بر تشویق و ترغیب هنرمندان، به ارتقای سطح سواد و کیفیت آثار کمک میکند و برای بعضی از کاریکاتوریستها هم بهعنوان آبباریکهای است تا بتوانند از این راه ارتزاق کنند و زندگی حرفهای خود را بهپیش ببرند.
وی در ادامه با ارزیابی وضعیت کیفی آثار ارائهشده در جشنواره سراسری کاریکاتور حوزه هنری خراسان شمالی، خاطرنشان کرد: با توجه به سابقه داوری که در جشنوارههای ملی و بینالمللی داشتم فکر میکنم که جشنواره باکیفیتی است؛ به گونهای که چه در حوزه کاریکاتور چهره و چه در حوزه موضوعی کیفیت آثار قابلقبول و خوب بود و شرکتکنندههای خوب و حرفهای شرکت کرده بودند.
دوست محمدی با اشاره به نقاط قوت و ضعف آثار جشنواره، افزود: به نظر من در مورد نقاط قوت و ضعف آثار هنری هر کاری باید تکتک موردبررسی قرار گیرد اما بهطورکلی یک مسئله در خیلی از کارهای فرهنگی دیده میشود و آن این است که بعضی از کارها روی مخاطب تأثیرگذار نیست.
وی اضافه کرد: به نظر من طراحها و هنرمندان هر لحظه ای بخواهند کاری تولید کنند باید از خود بپرسند که اگر من مخاطب این اثر هنری باشم آیا هیچ اثری میگیرم؟ آیا ذهنم درگیرمی شود؟ آیا وجدانم تحریک میشود و اینکه مسئله کف بازار، کف اجتماع و کف خیابان مردم چه چیزی است؟
دوست محمدی تصریح کرد: باید در مواقعی که اثری خلق میکنیم به تأثیرگذاری اثر هم فکر کنیم و اینکه الآن مردم چه بحثی در مترو و تاکسی مطرح میکنند و برای آنها دغدغه است، آیا من هنرمند میتوانم به آن دغدغه کف بازاری مردم بپردازم؟