شاعرانه ها در " ماه شعر" پا گرفت

به گزارش روابط عمومی حوزه هنری خراسان شمالی مسئول واحد آفرینش‌های ادبی حوزه هنری خراسان شمالی از این که در این محفل ادبی که به شکل ماهانه برگزار می‌شود و شاعران 2 کارگاه آیینی و جوان در آن حضور پیدا و تازه‌ترین سروده‌هایشان را که در دل کارگاه‌ها تولید و چکش‌کاری شده است، قرائت کردند، سخن گفت.
«سیدی زاده» افزود: از آن جایی که بیشتر سروده‌ها جدید است، فرصتی را برای شاعران جوان و نوقلمی که کمتر می‌توانند در شب شعرها عرض اندام کنند، فراهم کرد و از سوی دیگر تلاش شد از طریق این محفل حضور مخاطب عام را نیز در این محافل شاهد باشیم.
وی نداشتن محدودیت موضوعی برای قرائت اشعار در این برنامه را از دیگر رویکردهای در نظرگرفته شده به منظور ایجاد انگیزه بیشتر برای شاعران مطرح کرد و گفت: ارتقای دانش ادبی شاعران در کنار بررسی ادبیات تطبیقی - ادبیات کهن با شعر معاصر - از دیگر رویکردهای در نظر گرفته شده در این محفل است.
بر اساس این گزارش، در نخستین محفل و سلسله گفت و گوهای این نشست، دکتر «مجتبی مجرد» موضوع تاملی بر تاثیر و تاثرات شاعران از اوضاع زمانه را مورد بحث و گفت و گو قرار داد.
این استاد زبان و ادبیات فارسی در نخستین جلسه این محفل به طرح این پرسش که آیا شعر محصول شاعر است یا نه؟ به چرایی این مسئله پرداخت و با استناد به دیدگاهی در نقد ادبی تحت عنوان ساختارگرایی تکوینی، شعر را محصول شاعر ندانست و گفت: شعر را اجتماع می‌سازد و در واقع شاعر گمان می‌کند که درباره موضوعی شعر می‌سراید، در حالی که این ساختارها هستند که شاعر را به سمت به کار گرفتن کلمات و سرودن اشعار برده‌اند.
« مجتبی مجرد» با بیان این که این مسئله موجب شکل‌گیری پرسشی با این رویکرد در اذهان می شود که آیا شاعران می‌توانند در تغییر جامعه نقش داشته باشند یا ساختاری را که از دل آن برخاسته است تغییر دهند، تصریح کرد: اگر بپذیریم که شاعران محصول اجتماع هستند بسیاری از دیدگاه‌ها که ذهن ما را به خود مشغول کرده است، بی‌اعتبار می‌شود.
وی ضمن رد مکتب هنر برای هنر، مسئله مهم برای شاعران را عمیق‌تر بودن میزان درک شاعر نسبت به اجتماع دانست و افزود: هر اندازه میزان درک شاعر عمیق‌تر باشد، هنر او هم برای مردم عمیق‌تر است و بالعکس و از این روی نام هنر سطحی، هنر برای هنر نام گرفته است.
این استاد دانشگاه شاعر را فرد سیاست‌مداری که می‌تواند موجب تغییر شود، ندانست و گفت: شاعر تنها کاری که می‌تواند انجام دهد، برجسته کردن مسائلی است که در جامعه نادرست به نظر می‌رسد همان‌گونه که حافظ در اشعارش انجام می‌داد و به اشکال مختلف معضلات اجتماعی را برجسته می‌کرد.
وی در بخش دیگری از سخنانش به این مسئله که شعر اساسا محصول یک سفارش است، پرداخت و با بیان این که شعر غیر سفارشی نداریم، گفت: این سفارش ممکن است از درون شاعر، یک نهاد و جامعه باشد و از این روی شاعر برای ماندگارتر شدن شعر خود و تاثیرگذاری بیشتر آن در طول تاریخ باید به درک عمیق‌تری از حیات و زندگی انسانی برسد.